Filozofia – Personalizm (łac. persona; osoba) to jeden ze współczesngych kierunków filozoficznych, który akcentuje w swoich rozważaniach pojęcie osoby, jako indywidualnego i niepowtarzalnego bytu. Personalizm czerpie inspiracje z nauczania Arystotelesa, św. Tomasza z Akwinu oraz św. Augustyna, którzy za podstawę rzeczywistości uznawali osobę ludzka. Człowiek według personalistów został obdarzony przez Boga wolnością i godnością, celem jego egzystencji jest więc nieustanne dążenie do Niego. Według personalizmu katolickiego religia tworzy wieź osobową człowieka z Bogiem. Sam człowiek jako byt jest dynamiczny, nieustannie się staje i realizuje poprzez działanie. Personaliści wyróżnili dwie płaszczyzny człowieka, tj:
1. człowiek jako jednostka, która jest:
- bytem fizycznym i gatunkowym, częścią świata materialnego (Maritain),
- istotą przeznaczoną do życia w społeczeństwie,
- istotą podlegającą prawom przyrody (K. Wojtyła),
2. człowiek jako osoba, która jest:
- bytem duchowym i intelektualnym, charakteryzujący się wolnością i godnością,
- niepowtarzalna, wolna i niezależna od tego co ją otacza,
- nieskończonym wszechświatem natury duchowej.
Według personalistów nie należy ujawniać dualizmu człowieka, ponieważ jednostka i osoba to dwa bieguny tej samej istoty. J. Maritain głosił, że człowiek jest „w całości jednostką i w całości osobą”.